Historie

Vooraf wat informatie over het korfbal in Hardinxveld-Giessendam in de 20^e eeuw:

Het korfbal , wat in 1902 in Amsterdam is ontstaan/ontwikkeld in het onderwijs was een snel groeiende sport die in de eerste jaren vooral in de steden werd gespeeld en geleidelijk werd uitgebreid naar de provincies. Er werd ( uiteraard) op zondag gespeeld, want men werkte in ie tijd nog 6 dagen in de week. Dat betekende dat er in de “christelijk regio’s pas later ( toen de vrije zaterdagmiddag er geleidelijk kwam) ook in die regio’s de korfbalport ontstond. Nadat in 1920 de Christelijke Korfbal Bond ( CKB) werd opgericht (door 5 verenigingen !!), werd er veel aan propaganda gedaan voor het zaterdagkorfbal , met name in de provincies.

In 1935 had de CKB al 54 leden , waarbij PKC uit Papendrecht die het korfbal ging promoten in de Alblasserwaard. En met succes , want eerst in Boven-Hardinxveld werd HKC in 1935 opgericht en daarna volgde Vriendenschaar in 1937 in Giessendam/Neder-Hardinxveld.

Beide verenigingen hadden niet de “C” voor ,hun naam staan ( zoals de meeste leden van de CKB dat wel hadden), maar wilden gezien de veelal christelijke bevolking op zaterdag spelen, en dus werden ze lid van de CKB. Dat lidmaatschap zou in de oorlog een grote rol gaan spelen.

De in 1937 door 16 jongelui opgerichte vereniging had bij de aanvang van de oorlog 21 leden en 17 donateurs, maar was in die eerste oorlogsjaren heel actief met allerlei activiteiten voor de gemeenschap waardoor het ledental groeide naar 150 leden en 106 donateurs eind 1942.

Omdat door de Duitse bezetters de CKB gedwongen werd om zich op te heffen, konden er dus geen competitiewedstijden meer worden gespeeld. Er werden alleen vriendschappelijk en op enkele toernooien nog gespeeld, al bleef men wel trainen. Vriendenschaar zocht toen contact met de NKB ( de grote korfbalbond waar op zondag werd gespeeld), waar het lid werd van de DKB ( Dordtse Korfbal Bond , een onderbond van de NKB) zodat er incidenteel ook wedstrijden ( op zaterdag ) konden worden gespeeld tegen Dordtse en Rotterdamse verenigingen. Ook in de eerste oorlogsjaren bleef de vereniging actief in de gemeenschap, maar in 1944 was er vanwege leden die in Duitsland moesten gaan werken en andere leden die gingen onderduiken. De leden bleven wel onderling contact houden, zodat na de bevrijding direct actie kon worden genomen om het verenigingsleven weer op te starten.

In de oorlog werd in 1941 met een gestencild verenigingsblad ( De Schakel) gestart om alle verenigingsactiviteiten te melden en het contact tussen de leden te behouden.